زهرا غلامزاده پیرسرائی - کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
مرحمت همت پور - هئیت علمی گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
شیوا منظومه - دکتری روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

بهزیستی روانشناختی یکی از مفاهیم مورد توجه در دانشجویان است؛ بنابراین مطالعه متغیرهای مرتبط و زمینه ساز آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش امید به زندگی، خودکارآمدی ادراک شده و ظرفیت خودمهارگری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ به تعداد تقریبی ۲۰۰۰ نفر بود. از این بین نمونه ای به حجم ۲۲۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های باورهای بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، امید به زندگی اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱)، خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲) و خودمهارگری تانجنی و همکاران (۲۰۰۴) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین نمره کل امید به زندگی و مولفه های تفکر عاملی و تفکر راهبردی؛ همچنین، خودکارآمدی ادراک شده با نمره کل بهزیستی روانشناختی و مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند، و رشد شخصی دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۵/۰P<). همینطور، بین و ظرفیت خودمهارگری با نمره کل بهزیستی روانشناختی و مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، زندگی هدفمند، و رشد شخصی دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۱/۰P<). در حالی که در حالی که بین ظرفیت خودمهارگری با مولفه تسلط بر محیط بهزیستی روانشناختی دانشجویان رابطه معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰

امید به زندگی، خودکارآمدی ادراک شده، ظرفیت خودمهارگری، بهزیستی روانشناختی