حمیده دهقانی - کارشناس فنی شهرداری منطقه شش ، شهرداری شیراز
پریوش اژدری - کارشناس فنی شهرداری منطقه شش ، شهرداری شیراز
نجمه دهبندی - کارشناس فنی و شهرسازی منطقه یازده، شهرداری شیراز

مسئله ی فرسودگی و نوسازی بافت های فرسوده در دهه ی گذشته، کمابیش در تمام شهرهای کشور مطرح شده است. چرخه ی بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری، از شناسایی درست محدوده و تفکیک آنها به محله های فرسوده آغاز می شود. شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای محدوده ی شمال غربی منطقه ۱۰ شهرداری شیراز می باشد که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، شاخص های شناسایی میزان فرسودگی در آن، استخراج و نقشه های خروجی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های بعدی مورد استفاده قرار بگیرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از نوع مصالح و سازه ساختمان قطعات به شناخت بافت های فرسوده منجرگردد. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است و در روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل فضایی استفاده شده است. در این تحقیق محدوده مورد مطالعه از نظر شاخص های فرسودگی کالبدی (نوع مصالح و سازه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۵۷۷۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نقشه پهنه بندی واحد های ساختمانی بر اساس نوع مصالح و اسکلت ساختمانی نشانگر آن است که در این حوزه ۵۶ درصد قطعات مصالح و سازه ی مقاوم دارند و ۲۶ درصد قطعات، مصالح و سازه ی مناسب ندارند به عبارتی این قطعات زیر سازی مناسبی ندارد و اتصالات افقی و عمودی در آنها رعایت نشده است. همچنین بر اساس نتایج کاربردهای متعدد (GIS)، موجب می شود که در زمینه ی شناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کرده و کیفیت مدیریت شهری را بهبود بخشید.

GIS، نوع مصالح ساختمانی، بافت فرسوده، شهرداری شیراز، منطقه ۱۰شهرداری شیراز،