رفعت زارع بیدکی - عضو هیئت علمی دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد،

طراحی کاربری اراضی یکی از اصول آبخیزداری محسوب میشود. طراحی مناسب کاربری اراضی باید در برگیرنده بررسی، ارزیابی و مدیریت مخاطرات طبیعی به ویژه برای حوزههای آبخیز شهری باشد. مدیریت مخاطرات طبیعی باید با روشی بر مبنای ریسک انجام پذیرد. برای اینکه تصمیمات مفیدی برای کاهش ریسک و معیارهای کاهش خطر بگیریم که به نتایج شفاف و قابل مقایسهای در بین موقعیتهای متفاوت ریسک منتهی شود، باید یک راهکار مدیریت ریسک پیوسته و اصولی دنبال شود که به آن مدیریت جامع ریسک گفته میشود. این مقاله تحلیلی مفهوم ریسک و مدیریت جامع ریسک را تشریح کرده و کاربرد مدیریت جامع ریسک مخاطرات طبیعی را بحث میکند. مراحل تعریف ریسک، آنالیزریسک، ارزیابی ریسک و سنجش معیارهای ویژه کاهش و تخفیف ریسک را بحث میکند و در نهایت به این نتیجه میرسد که بهترین روشپرهیز و به حداقل رساندن ریسک ناشی از مخاطرات طبیعی طراحی صحیح کاربری اراضی است که اهمیت ویژهای در مدیریت حوزههای آبخیز دارد.

ریسک ؛ مدیریت جامع ریسک؛ ارزیابی ریسک؛ سنجش ریسک؛ مخاطرات طبیعی