محمدعلی ستارخان - دانشگاه تهران

مجلس قانون گذاری به عنوان یکی از ارکان مردم سالاری و متشکل از نمایندگان منتخب مردم هر کشور، عهده دار وظایفی مهمی چون قانون گذاری، اصلاح قوانین ، نظارت و ... می باشد. نمایندگان در راستای انجام موفقیت آمیز رسالت خود بایستی واجد شایستگی ها و قابلیت هایی باشند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی شایستگی های مورد نیاز نمایندگان مجلس شورای اسلامی انجام شده است . پارادایم پژوهش پراگماتیست ، رویکرد پژوهش آمیخته ( کیفی - کمی ) ، استراتژی های پژوهش ( تحلیل تم و پیمایش ) می باشند. جامعه آماری پژوهش حاضر را در بخش کیفی ، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در دوره های مختلف و طرح نمونه برداری، غیراحتمالی از نوع نمونه گیری هدفمند می باشد. جامعه آماری در بخش کمی نیز فعالان و نخبگان سیاسی می باشند. ابزار گردآوری داده ها اسناد، مصاحبه و پرسشنامه می باشد. شیوه تحلیل داده ها در مرحله کیفی ، تحلیل تم و در مرحله کمی ، آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، دوجمله ای و فریدمن می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نمایندگان بایستی سه دسته شایستگی های فنی ( قانونی و تخصصی ) ، ادراکی ( تحلیلی ، بینشی ، مدیریت تصمیم ) و انسانی ( رهبری، فردی، تعاملی و اخلاقی ) را دارا باشند. از نوآوری های پژوهش حاضر می توان به رویکرد پژوهش حاضر ( آمیخته بودن ) و محتوی استخراجی مبتنی بر بستر ( شایستگی هایی نظیر مشروعیت فردی، شایستگی های اخلاقی و ...) اشاره کرد.

شایستگی ، مجلس (پارلمان)، مدل شایستگی ، قوه مقننه