خالد رشتیانی - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
مریم اکبری - استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
حمزه احمدیان - استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
یحیی یاراحمدی - استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

مقدمه: حضور کودک استثنایی در هر خانواده ای ساختار آن را تحت تاثیر قرار می دهد بطوری که معنویت می تواند نقش مهمی در روند زندگی والدین این کودکان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنویت و رضایت از زندگی بر شادکامی خانواده های کودکان استثنایی انجام شده است.روش کار: روش تحقیق در این پژوهش طرح شبه آزمایشی پیش-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی خانواده های دارای کودکان استثنایی شناسایی شده شهر سنندج بودند که ۸۰ نفر از آنان در دو گروه ۴۰ نفری آزمایش و کنترل با روش هدفمند انتخاب شدند. آموزش معنویت بر روی گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای اجرا گردید. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه استاندارد شادکامی (OHI) آکسفورد (۱۹۸۹) جمع آوری شده است. پایایی آزمون نیز از طریق آلفای کرونباخ مقدار ۸۶/۰ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از شاخص های آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شده است.یافته ها: داده های کمی تفاوت معناداری را بین نتایج دو گروه نشان می دهد. آموزش معنویت و رضایت از زندگی با توجه به پتانسیلی که خانواده های دارای کودکان استثنایی دارند تاثیر معنی داری بر شادکامی آنان دارد (۰۵/۰ = p).نتیجه گیری: آموزش معنویت و رضایت از زندگی به خانواده های کودکان استثنایی می تواند زمینه افزایش شادکامی را فراهم آورد.

شادکامی, معنویت, رضایت از زندگی, خانواده های کودکان استثنایی