محمدرضا جوان - کارشناسی رشته علوم تربیتی پردیس شهید بهشتی مشهد واحد دانشور، نیشابور

پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی رویکرد شناخت گرا در روش های تدریس برای طراحی آموزشی علوم پایه دوم ابتدایی بود. نتایح پژوهش نشان می دهد که منظور از شناخت در این نوع یادگیری ها، جریان های فکری و ذهنی حاکم بر رفتار است. بنابراین، یادگیری شناختی بیشتر با فرایندها و جریان های ذهنی سروکار دارد و کمتر به رفتارهای آشکار فرد می پردازد. یادگیرنده عامل اصلی و مهم کسب اطلاعات است و همه توانمندی های ما همچون ادراک، یادآوری، استدلال در یک نظام پیچیده سازمان یافته اند. که به آن شناخت می گویند آدمی می تواند به تعبیر و تفسیر اطلاعات بپردازد، پیچیدگی ها و معماهای زندگی را از روی بینش حل کند. رویدادها و مسائل روانی را پیش بینی کند و به تجربه های سنجیده و نامشهود سازمان دهد. تاثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویکرد ساخت گرایی بر شکل گیری و تغییر نگرش دانش آموزان بیشتر از تاثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویکرد شناخت گرایی است.

شناخت گرا؛ طراحی آموزشی، علوم تجربی