عباس نوروزی - عضو هیات علمی مرکز آموزش عالی امام خمینی

فقدان ارتباط میان نهادهای تحقیقاتی که متولی تولید علم و دانش در هر بخش هستند با نهادهای متولی انتقال علم حاصله و یا بهره برداران از علم مربوطه را باید از مهم نارسایی های مدیریت نظام دانش و اطلاعات در کشور قلمداد می شود. ابن ارتباط که در بخش کشاورزی در قالب ارتباط تحقیق و ترویج کشاورزی مصداق پیدا می کند. در این مقاله که به شیوه کتابخانه ای و بر اساس تجربیات کاری تهیه شده است ، مهم ترین سازوکارهای ارتباط میان تحقیق و ترویج کشاورزی که می تواند به منظور ساماندهی به نظام دانش و اطلاعات در بخش ها و زیربخش های گوناگون اقتصادی مورد استفاده قرار بگیرد ، شرح و بسط داده شده است. از جمله این سازوکارهامی توان به هفته انتقال یافته ها اشاره کرد که در طی آن محققان کشاورزی طی جلساتی در محل کار خود و با حضور کارشناسان ترویج و شماری از بهره برداران مستعد در اختیار ایشان قرار می دهند تا در صحنه عمل به کار گرفته و به سطح بالاتری از تولید ودرامد دست یابند. بنابراین، از پیشنهادهای این مقاله بهره گیری از روش فوق و دیگر تجربیات مفید بخش کشاورزی به منظور ساماندهی به نظام دانش و اطلاعات است

نظام - دانش و اطلاعات- کشاورزی – ایران