عباس صفری - کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

دریای چین جنوبی نیز بحث برانگیزترین آبهای در جهان است. چین، تایوان، ویتنام، فیلیپین، مالزی، اندونزی و برونئی به طور کلی یا جزئی مدعی صلاحیت ارضی و یا دریایی هستند و هیچ یک از دعاوی متضاد هنوز حل نشده است، به دلیل ظرفیت فوق العاده این منطقه چندین کشور غیر مدعی نیز دریای چین جنوبی را برای منافع ملی خود حیاتی اعلام کرده اند، که مهمترین آنها ایالات متحده است که به طور سنتی طرفدار جدی اصل آزادی کشتیرانی و احترام به حاکمیت قانون است. ایالات متحده برای نشان دادن تعهد خود به این موارد، و همچنین رد آنچه که «ادعاهای بیش از حد» سایر کشورها می داند، به طور دوره ای عملیات آزادی ناوبری ( FONOPs) را در قالب ترانزیت دریایی یا پروازهای هوایی انجام می دهد. کشورهای همفکر مانند استرالیا، ژاپن، بریتانیا و فرانسه نیز به تبعیت از آمریکا دست به اقدامات مشابهی زده اند. درگیری و تنش بر سر ادعاهای حاکمیتی رقابتی بر دریای چین جنوبی به طور قابل توجهی در چند سال اخیر افزایش یافته است. چین با ارتقاء مواضع خود در دریای چین جنوبی به یک اولویت اصلی، تقویت اجرای قانون ماهیگیری و ایجاد تاسیسات غیرنظامی و نظامی در جزایر و آب های مورد مناقشه، موضع قاطعانه تری نسبت به ادعاهای خود اتخاذ کرده است. افزایش قدرت نظامی و نفوذ سیاسی چین در شرق آسیا باعث ایجاد نگرانی و سوء ظن در میان برخی از همسایگان آن و در واشنگتن شده است. به ویژه، قاطعیت فزاینده آن بر حق حاکمیت و حقوق دریایی در دریای چین جنوبی به عنوان یک چالش جدی برای وضعیت موجود در منطقه تلقی می شود. این مقاله به بررسی این موضوعات مرتبط در دریای چین جنوبی و اهمیت این منطقه در معادلات جهانی می پردازد تا به درک بهتر واقعیت های استراتژیک در حال تغییر در شرق آسیا و ماهیت اختلافات در این منطقه کمک کند.روش پژوهش در این نوشتار از نوع توصیفی تحلیلی بوده و تلاش شده با استفاده از منابع کتابخانه ای و مقالات و کتب مرتبط در این باره به جوانب موضوع پرداخته گردد.

دریای چین جنوبی،چین، معادلات قدرت، شرق آسیا.