محمد حیدری - ، شهرداری اراک

پس از دفن زباله، اماکن دفن زباله جامد شهری باید مدیریت و کنترل شوند تا از تاثیرات زیان بار بر سلامت انسان و محیط زیست جلوگیری به عمل آید. مراقبت بعدی ( یا مراقبت پس از دفن زبال) می تواند زمانی به پایان برسد که مقامات تصمیم بگیرند که دیگر محل دفن تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست به بار نمی آورد. رویکردهای مختلفی برای مدیریت محل دفن زباله به طور بلند مدت و ارزیابی تکمیل مراقبت بعدی فراهم شده اند. در این مقاله، تحقیقات راجع به مراقبت بعدی و تکمیل آن تحلیل شده و رویکردهای مقرراتی برای تکمیل مراقبت بعدی محل دفن زباله مرور می شود. رویکرد های مراقبت بعدی بر مبنای زیر دسته بندی می شوند:الف) مقادیر هدف، ب) ارزیابی تاثیر/خطر و ج) مبنای عملکرد. مقایسه این رویکردها نشان می دهد که هر کدام دارای محدودیت و نقاط ضعف می باشد. در حالی که مقادیر هدف معمولا به عنوان شاخص نظارت و مکمل ارزیابی مختص محل به کار می روند، رویکردهای ارزیابی تاثیر/خطر به بررسی مسئله اصلی دباره تکمیل مراقبت های بعدی می پرداند، اما با احتمالات مواجه شده و نیاز به میزان بالایی از مهارت دارند. رویکرد عملکرد محور امکان ترکیب مقادیر هدف و ارزیابی های تاثیر/خطر را در چارچوب ارزیابی پایدار با هدف کاهش متوالی شدت مراقبت های بعدی فراهم نموده و در نهایت منجر به تکمیل مراقبت بعدی می گردد. در سطح مقرراتی، معیارهای کیفی ساده معمولا به عنوان مبنای عمده برای تعریف تکمیل مراقبت های بعدی به کار می روند، که به احتمال بیشتر به خاطر پیچیدگی روش های ارزیابی پایدار می باشد. طبق استدلال این مقاله طرح روندهای شفاف و مقرراتی پایدار نشان دهنده مبنایی برای تعریف وضعیت مطلوب محل دفن زباله در پایان مراقبت های بعدی و کاهش احتمال درباره شدت و مدت مراقبت بعدی می باشد. در این زمینه، اخیر رهنمودهای فنی و بحث ادامه دار در رابطه با پذیرش مقرراتی آنها مطرح شده است که گامی ارزشمند به سوی مطرح نمودن راهبردهایی مبنی بر حمایت مقرون به صرفه از سلامت انسان و محیط زیست در اماکن دفن زباله بسته زباله جامد شهری می باشد. برای ارزیابی کارکرد روش های ارزیابی برای مراقبت بعدی، مطالعات موردی اثبات شده از جمله پذیرش و مرور مقرراتی مورد نیاز است.

اماکن دفن زباله جامد شهری، مراقبت پس از دفن زباله، مراقبت های بعدی، معیارهای تکمیلی