مهدی یاراحمدی - دکتری تاریخ اسلام، مدرس گروه الهیات و معارف دانشگاه پیام نور، ایران

بیش از سه قرن پس از مرگ دکارت ، هنوز هم بسیاری از دانشمندان و روش شناسان فلسفه علم ، تاریخ را با چوب تکفیر دکارت ، خارج از قلمروی علم می رانند . چوبی که ارسطو آن را از درخت فلسفه کند و نسل اندر نسل میان فیلسوفان به میراث گذاشته شد . میراثی که دکارت در تطابق آن با دانش زمان خود به این نتیجه رسید ، که در دسته بندی شناخت ما از جهان ، واژه هایی نظیر علم و دانش منفک از یکدیگرند و مرز این تفکیک قانون پذیری هندسی - طبیعی فرایندهای مورد بررسی در هر دانشی است . نگارنده در این مقاله تلاش کرده است ، تا با ارائه دستگاه انتروپی - زمان در توصیف وقایع تاریخی ، گام نخست را برای فرمول ۱ بندی وقایع و حوادث تاریخ بردارد . اولین نتیجه فوری این دستگاه معادلاتی ، توصیف لخت و غیرلخت بودن جایگاه دو نویسنده تاریخ نسبت به یکدیگر در زمان است ، که با توجه به اختلاف میزان انتروپی منجر به حل مسئله عینیت در فلسفه تاریخ به روی نمودار انتروپی - زمان در قالب پدیده ای می شود ، که نگارنده آن پدیده را سندورم اهواز نامگذاری می کند .

تاریخ ، علم ، دستگاه انتروپی - زمان ، سندورم اهواز ، چهارچوب های لخت زمانی ، چهارچوب های غیر لخت زمانی ، ژولیدگی