علیرضا پوربافرانی - دانشجوی کارشناسی ، آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر اصفهان ، ایران .

محیط های یادگیری از عناصری تشکیل خواهد شد که در کنار هم معنادار می شود. ویژگی های هرکدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف موثر می باشند. آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع بر عهده دارند. لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش، ایجاد فضاها ی مرتبط با فعالیت دانش آموزان است . فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ، ذهنی ، عاطفی و اجرایی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزئیاتفضاها، با توجه به الگوهای رفتار ی کودکان امکان پذیر می گردد. آموزش به معنای تجربه ای مبتن ی بر یادگیری و به منظورایجاد تغییرات نسبتا پایدار در فرد، باهدف قادرسازی او به انجام کار و بهبود بخشی توانایی ها، تغییر مهارت ها، دانش ، نگرشو رفتار اجتماعی و... تلقی شده است .کنش متقابل میان یادگیرنده و محیط اجتماعی او اهمیت بسزایی دارد. او بر این باور بودکه رشد ذهنی کودکان، عموما به مردمی که در دنیای اطراف آنها زندگی می کنند، وابسته است و افراد بسیاری اندیشه ها،نگرش ها و ارزش های خود را در تعامل و رابطه متقابل با دیگران ارتقا می دهند. در واقع میزان یادگیری و آموزش یافتن فرد به محیط اطراف او وابسته است . بنابراین ، چنین به نظر می رسد که اگر مطالب درسی در یک محیط فرهنگی و اجتماعی آموزشداده شود، رشد ذهنی یادگیرندگان قطعی خواهد بود. رنگ نیز باید مورد توجه قرارگیرد و در رنگ آمیزی کلاس باید از رنگ های آرامش بخش استفاده کرد . رنگ های آبی باز یا سبز روشن برای دیوارها و رنگ سفید برای سقف مطلوب است .

تحصیل ، رنگ ، دانش آموزان ، یادگیری ، ابتدایی .