تاثیر ایجاد سازمانهای یاددهنده در آموزش مدیران و رهبران موفق

رهبران سازمانها در دهه اخیر سعی کردند سازمانها را به سازمانهای یادگیرنده تبدیل کنند و در این راه بودجه های زیادی را صرف کردند.در سازمانهای یادگیرنده واقعی،نمیتوان بین یادگیرنده و یاددهنده تمایز قائل شد،چون از تمام اعضاء دانشگاه انتظار می رود به یکدیگر یاد دهند و از یکدیگر یاد بگیرند.به این معنی که رهبر، یاددهنده ای است که از همه اعضاء در سراسر سازمان یاد میگیرد.در چنین سازمانی یاددهی یک پدیده از بالا به پایین نیست بلکه در سراسر سازمان بصورت عمودی،افقی و مورب رخ می دهد،سلسله مراتب کم رنگ شده و شیب اقتدار که تدریجا بیانگر توانایی هوشی بیشتر یک نفر نسبت به دیگری است محو میگردد. منظور از رهبری در این دیدگاه این است که نظارت بر مهمترین دارایی های سازمان یعنی نیروی انسانی به رهبری سپرده شده و شغل رهبر این است که وضعیت کنونی و آینده نیروی انسانی را از طریق پارادایم های یاددهی-یادگیری باارزش تر سازد. به اختصار میتوان گفت که در سازمانهای یاددهنده نقش و تاثیر گذاری رهبران و مدیران، مخصوصا به عنوان رهبران موفق قابل تامل و بررسی است تا بتوانیم با ادله ی منطقی و علمی از رابطه ی معنی دار میان ابعاد سازمان یاددهنده و رهبری موفق دفاع کنیم.بنابراین این پژوهش گامی در این راستا برمیدارد تا به جامعه ی مدیران و رهبران ومحققان در این زمینه کمکی هرچند اندک کرده باشد.