بهنوش خطائی - استادیار- گروه مهندسی عمران- دانشکده مهندسی علوم زمین- دانشگاه صنعتی اراک

تغییر اقلیم به معنای هر تغییر مشخص در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی است که در طولانی مدت در یک منطقه خاص یا برای کل اقلیم جهانی رخ دهد. تغییرات اقلیمی به نوسانات درون محیط زمین، فرایندهای طبیعی موجود در اطراف آن و تاثیر فعالیت بشر بر آن برمیگردد. نیروهای اقلیمی شامل فرایندهایی چون نوسانات در تابش خورشیدی، گردش وضعی زمین و مقادیر غلظت گازهای گلخانه ای می باشد. تغییر اقلیم تاثیر قابل توجهی بر منایع آب زیرزمینی و سطحی دارد. با توجه به اینکه تاثیر تغییرات اقلیمی بر منابع آب زیرزمینی نسبت به منابع آب سطحی غیرمستقیم و آهسته تر است، پایش وضعیت این منابع و حفظ پایداری آنها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. بنابراین در این مقاله به مرور اثرات کمی و کیفی تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی پرداخته شد. این اثرات شامل تاثیر بر رطوبت خاک، سطح تراز و حجم آبخوانها، میزان نفوذ شوری و ... میباشد. در این راستا از روشهای متعددی جهت مدلسازی و شبیه سازی این اثرات و تغییرات بهره گرفته شده است.

تغییر اقلیم، آب زیرزمینی، شوری، رطوبت خاک، تغذیه آبخوان، مدلسازی.