فرینوش کثیری - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
امین عسگری مبارکه - استاد یار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)

مرخصی عبارت است از حقی که برای کارگر در ترک کار برای روزهای غیر تعطیل در نظر گرفته شده است و این حق (مرخصی) از دیرباز برایکارگر و کارمند به رسمیت شناخته شده و در قوانین کشورهای مختلف البته با عناوین و تعداد روزهای متفاوت مورد تاکید قرار گرفته است. درکشور ما نیز در قانون کار و همچنین قانون مدیریت خدمات کشوری و بعضی مواد قانونی پراکنده این موضوع و مسائل مربوط به آن بیان شدهاست. عناوین مرخصی در کشورهای مختلف در بیشتر موارد مشابه است و شامل مرخصی های ملی و مذهبی میشود. لیکن در برخی کشورهاگاها به دلیل تناسب با مذهب جامعه یا دلایل خاص دیگر ممکن است مرخصیهای متفاوتی در قانون تعیین شده باشد، مثل وجود مرخصیحج در کشورهای اسلامی. از جمله مرخصی های مشابهی که در اکثریت کشورها وجود دارد (البته با تعداد روزهای متفاوت) میتوان به مرخصیاستحقاقی، مرخصی استعلاجی، مرخصی ساعتی، مرخصی بدون حقوق، مرخصی زایمان، مرخصی فوت و ازدواج، پاس شیر و... اشاره کرد، کهکارکنان برای استفاده از هر کدام از این مرخصی ها بسته به قانون هر کشور، شرایط و مقرارت ویژهای را باید دارا باشند. لازم به ذکر است کهوجود مرخصی و اعمال آن، به دلیل نیاز به پیشرفت و افزایش بهره وری، از موارد غیر قابل انکار و الزامی در قانون کار هر کشور می باشد. دراین مقاله به توضیح و بررسی انواع مرخصی از دیدگاه روانشناسی صنعتی - سازمانی و دیدگاه حقوقی پرداخته شده است.

مرخصی، انواع مرخصی، مرخصی در ایران، قوانین، تطبیق، روانشناسی، صنعتی/ سازمانی