معصومه مشتاقی - دانشجوی روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، مرکز بیرجند، بیرجند، ایران

هدف این پژوهش بررسی نقش تنهایی و منش های اخلاقی در پرخاشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان است. پژوهش حاضر از نوعپژوهش های همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر زاهدان در سال تحصیلی۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ بود که ۱۹۳ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) ،مقیاس منش های اخلاقی (خرمائی و قائمی، ۱۳۹۷) و مقیاس پرخاشگری باس و پیری (۱۹۹۲) بود. یافته ها با توجه به مقدار F و سطحمعنی داری (P) که کوچکتر از ۰۵ / ۰ است حاکی از این بود که فرضیه های صفر رد شده است و با اطمینان ۹۵ % نتیجه می گیریم تنهاییو منش های اخلاقی با پرخاشگری در دانش آموزان رابطه ی مثبتی دارد؛ بنابراین تنهایی و منش های اخلاقی ازجمله عواملی است کهباعث گرایش دانش آموزان پسر به پرخاشگری می شوند .

تنهایی، منش های اخلاقی، پرخاشگری