ویدا پرند - کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خود پنداره کودکان با سبک های فرزند پروری مادران بر مبنای یک طرح توصیفی -همبستگی، ۲۱۰ نفر از دانش آموزان دختر و پسر ۸ تا ۱۱ ساله غرب تهران و مادرانشان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه ی خود پنداره (منداگلیو و پی ریت، ۱۹۹۵)، و پرسشنامه ی سبک های والدگری (با مریند،۱۹۷۳) بود که روایی آن مورد تایید اساتید متخصص و پایایی آن با استفاده آزمون آلفای کرونباخ برآورد و مورد تایید قرار گرفت ، لازم بهذکر است که جهت تجزیه و تحلیل یافته ها در سطح آمار توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد، استفاده شده است. پس از اطمینان ازنرمال بودن داده ها، جهت تعیین رابطه متغیرهای پیش بین با ملاک، از تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها در نرم افزار SPSS موردتحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که، بین سبک فرزندپروری مقتدرانه با خود پنداره ی فرزندان همبستگی مثبت و بین سبک فرزند پروریمستبدانه با خود پنداره ی صداقت فرزندان همبستگی منفی وجود دارد. سبک فرزند پروری سهل گیرانه با هیچ یک از انواع خود پندارهارتباط ندارد.

خودپنداره، ، سبک های فرزندپروری ، کودکان ، مادران