شقایق نیک نشان - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور اراک و عضو انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران
مهناز صفیانی دستگردی - دانشجو کارشناسی ارشد، رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور اراک، اراک، ایران

پژوهش حاضر با هدف تاثیر اعتیاد به فضای مجازی بر سازگاری فردی اجتماعی و تعلقاجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدرسه شاهد شهر اراک بود که از بین آنها بهصورت نمونه گیری در دسترس ۲۵۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده ها بااستفاده از پرسشنامه های اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی وهمکاران (۱۳۹۵)، پرسشنامه سازگار فردی و اجتماعی کلارک و همکاران (۱۹۵۳) و مقیاستعلق اجتماعی یوکسل و بلیم (۲۰۱۰) جمع آوری و از طریق آمار توصیفی و استنباطیآزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج یافته ها نشان دادندرابطه معنادار منفی بین اعتیاد به فضای مجازی با سازگاری فردی اجتماعی و تعلق اجتماعیدانش آموزان وجود دارد. به عبارتی اعتیاد به فضای مجازی باعث کاهش سازگاری فردی واجتماعی و همچنین باعث کاهش تعلق اجتماعی دانش آموزان می شود. نتیجه آن که آموزشارتقاء سطح سواد رسانه ای جامعه به ویژه نسل جوان کشورمان، فرهنگ انتخاب و استفادهدرست از رسانه های نوین به آنان در قالب کارگاه های آموزشی پیشنهاد می گردد.

اعتیاد به فضای مجازی، سازگاری فردی و اجتماعی، تعلق اجتماعی، دانش آموزان