اختلال دوقطبی، یک اختلال روانی ناتوان کننده است که با دوره های عودکننده افسردگی، مانیا و هیپومانیا مشخص می شود. این اختلالاساس بیولوژیک داشته و ناشی از تغییرات شیمیایی مغز است. میتوان آن را از دیدگاه نوروسای کولوژی و اثری که بر روی عملکردهای شناختیمی گذارند بررسی کرد و به نتایج جالبی دست یافت که هم به شناخت بهتر این اختلالات کمک کرده و هم به ارائه راهکارهای بهتر درمانی برایدرمانگران منجر شود. واژه نوروسایکولوژی از ترکیب دو کلمه نورولوژی و روانشناسی به وجود آمده است. نورولوژی به عنوان شاخه ای از پزشکی محسوب میشود که با دستگاه اعصاب و اختلالات مرتبط با آن سروکار دارد. روانشناسی نیز به عنوان مطالعه علمی رفتار و فرایندهای روانیتعریف شده است. نوروسایکولوژی شاخه ای از روانشناسی است که بیماران مبتلا به آسیب مغزی را مورد مطالعه و درمان قرار می دهد و سعی میکند از روی علائم مکانیسم های مسئول، رفتار بهنجار و نابهنجار را دریابد. یکی از اساسی ترین سوالاتی که پیش روی یک متخصص نوروسایکولوژی قرار دارد این است که آیا اختلالی که در یک بیمار وجود دارد به علت آسیب مغزی ایجاد شده است یا دلیل آن اختلالات روانپزشکی عمده است؟ دلیل دشواری تفکیک یک اختلال روانپزشکی از صدمات مغزی به این واقعیت برمی گردد که طیف اختلالات روانی بسیار گسترده است و در اغلب موارد دربرگیرنده اختلالات شناختی بوده و به همین دلیل ممکن است با آسیب مغزی اشتباه گرفته شود. هدف از پژوهش حاضر مطالعه مروری اختلال دوقطبی از دیدگاه نوروسایکولوژی بود. تحقیق به روش مروری انجام گرفت. با کلمات کلیدی دوقطبی،اختلال دوقطبی و نوروسایکولوژی در سایت های مرتبط و مجلات روانشناسی از سالهای ۲۰۲۲-۲۰۱۶ جستجوی مقالات و تحقیقات انجام یافته ها نشان داد که نوروسایکولوژی و مطالعات مرتبط با آن احتمالا نقش مهمی در آسیب شناسی اختلالات دوقطبی دارند و میتوانند اهدافدرمانی مهمی را در درمان و توانبخشی این بیماران داشته باشند.