سیده اعظم حسینی - دانشجوی دکتری روانشناسی ، گروه روانشناسی سلامت، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد
زهره رئیسی - دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط طرحواره ناسازگار اولیه و سرمایه روانشناختی با تمایزیافتگی خود و بخشودگی مادران کودکان بااختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران کودکانبا اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه کننده به مطب های روانپزشکی کودک شهر شهرکرد بود که به روش در دسترس تعداد ۱۵۰ نفراز آنان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فردلندر(۱۹۹۸)، پرسشنامه بخشودگی هافمن و همکاران(۲۰۰۵)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۵) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی لوتانز و همکاران (۲۰۰۷) بود. نتایج در دو سطح توصیفی و استنباطی یا استفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. در سطح استنباطی از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد طرحواره های ناسازگار طرد و نیز طرحواره ناسازگار دیگرجهت مندی در جهت منفی و سرمایه روانشناختی درجهت مثبت قادر به پیش بینی تمایزیافتگی بود (p<۰/۰۵). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد طرحواره های ناسازگار محدودیت مختل در جهت منفی و سرمایه روانشناختی در جهت مثبت قادر به پیش بینی بخشودگی است.

تمایزیافتگی خود، بخشودگی، طرحواره ناسازگار اولیه، سرمایه روانشناختی، اختلال نقص توجه/بیش فعالی