نرگس کامکار - کارشناسی ارشد ،آموزش زبان انگلیسی،دانشگاه علوم تحقیقات تهران (فارس)
هاجر رحیمی - کارشناسی ارشد ، علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت
زهرا رحمتی پور - کارشناسی ارشد،مهندسی کامپیوتر، سازمان سما استان فارس

هدف از تحقیق بررسی اثربخشی برنامه های آموزشی گروهی و ارتباط آن با جو یادگیری از دیدگاه دانش آموزان دوره ابتدایی دورهاول می باشد. بدین منظور از بین جامعه آماری که کلیه دان آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی دوره اول و دوم شهر مرودشت بودند،به شیوه نمونه گیری تصادفی ۱۹۰ دانش آموز (۸۶ پسر، ۱۰۴ دختر) در این پژوه شرکت کردند. ابزارهای اندازه گیری شامل،پرسشنامه اثربخشی برنامه های آموزش چو و بولی (۲۰۰۷) و پرسشنامه جو یادگیری و مهارت کار گروهی وستربرگ و هاور (۲۰۰۹)می باشد. روایی و پایایی هر دو آزمون بررسی و در حد قابل قبولی بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته و جهت مشخص نمودن تفاوت بین مقاطع و جنسیت از روش آماری t-test استفاده شده است. یافته هانشان داد که بین جو یادگیری و مهارت کار گروهی با اثربخشی برنامه های آموزشی رابطه معنی دار در سطح P≥۰/۰۵ دارد. بیناثربخشی برنامه های آموزشی با ابعاد حمایت مدیر و بعد توسعه در سط P≥۰/۰۵ رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و بین اینمتغیر با ابعاد مشارکت، استقلال و حمایت اجتماعی رابطه معنی داری وجود ندارد. به طور کلی پسران هم در اثربخشی برنامه هایآموزشی و هم در جو یادگیری و مهارت کار گروهی برتر از دختران بوده اند و مدارس دوره اول برنامه های آموزشی را نسبت بهدوره دوم، اثربخش تر می دانند.

اثربخشی برنامه های آموزشی، جو یادگیری و مهارت کار گروهی