علیرضا امیرآبادی زاده - استادیار گروه زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان،تهران،ایران
زینب توکلی کارشک - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

اختلال بیش فعالی کم توجهی (Attention Deficit- Hyperactivity Disorder) یا به اختصار ADHD بیماری شایعی است کهبروز آن در مدارس ابتدایی بین ۲ تا ۲۰ درصد می باشد. مبتلایان، در بخش هایی از مغز که با توجه و تمرکز و تنظیم فعالیتهای حرکتیمرتبط است، دچار نق صهای جزیی اما مشکل زا هستند. مشکل اصلی مبتلایان، ناتوانی در تنظیم رفتار است که موجب بروز مشکلاتعدیده در منزل، مدرسه و در ارتباط با همسالان می گردد. این اختلال در زمینه های اقتصادی، شغلی و شخصیتی آثار منفی قابل توجهیبر فرد و اجتماع می گذارد. برای درمان ADHD باید از ترکیب روشهای دارویی و غیر دارویی بهره جست. از جمله درمان های داروییمی توان به ریتالین، فلوکستین، بوپروپیون و متیل فنیدیت اشاره کرد . یکی از بهترین درمان های غیردارویی ورزش، حرکات فیزیکی وماساژ درمانی است .منافع ورزش و حرکات جسمی بر هیچ کس پوشیده نیست. ورزش در درمان طیف وسیعی از بیماری های جسمی وروانی به کار می رود و یکی از مظاهر برجسته، روانشناسی مثبت نگر و روانشناسی سلامت است و در افزایش سلامت روانی افراد نیز کمکمی کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی ورزش درمانی مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به ADHD انجام شد.

پسیکوفیزیولوژیکی، ورزش، مشکلات رفتاری، کودکان، ADHD