فرزانه فتحی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور بیرجند
محمد اکبری بورنگ - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم رفتاری، دانشگاه بیرجند

هدف پژوهش حاضر اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر خوش بینی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجهاست. جامعه آماری کلیه مادران مراجعهکننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر زاهدان در فصل بهار سال ۱۴۰۱ است که فرزند پسرمبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه داشتند. بر اساس آمار گرفته شده از مرکز مشاوره شهر زاهدان تعداد ۷۰ مادر به مرکز مراجعهکرده بودند که از این تعداد ۳۰ نفر به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد خوش بینی شییر و کارور (۱۹۹۴) بود. برای افراد گروه آزمایش جلساتگشتالت درمانی گروهی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماریSPSS۲۴ و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد گشتالت درمانی گروهی بر خوش بینی مادران دارای کودکمبتلا به اختلال بیش فعالی تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند راهگشای مشاوران و درمانگران در کمکخانواده های دارای کودک بیش فعال باشد.

گشتالت درمانی گروهی، خوش بینی، بیش فعالی