محمد کرمی - لیسانس علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، مرکز شهید مطهری شیراز
محمدرضا منصوری - لیسانس علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، مرکز شهید مطهری شیراز
یاشار منصوری - لیسانس علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، مرکز شهید مطهری شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی و حل اختلال نقص توجه و بیش فعالی ADHD به وسیله انجام بازی و ورزش انجام شد. اختلال نقص توجه/بیش فعالی در سنین کودکی شیوع شده تا و کودکان مبتلا به دلیل نشانه های بیش فعالی ۸ درصدی دارد و بی توجهی در معرضانواع آسیب ها از جمله مشکلات تحصیلی، اختلالات رفتاری و همچنین خطر همراه شدن با سایر اختلالات قرار دارند. برای افراد مبتلابه این اختلال درمان قطعی و خاص پیدا نشده است ولی می توان علائم آن را با استفاده از درمان های مختلفی ازجمله درمان های دارویی کهدر آن برای فرد مبتلا مقدار مشخصی از داروهای ضدافسردگی و انواع محرک ها را تجویز می کنند و یا درمان های رفتاری و شناختی مثلبرنامه گروه درمانی و... تحت کنترل درآورد. روش های گردآوری اطلاعات پژوهش به دو دسته کتابخانه ای و میدانی تقسیم می شود. اینتحقیق مروری، توصیفی و از نوع کاربردی است که شیوه گرد اوری منابع دران به صورت کتابخانه است. نتایج نشان داد از یافته های اینتحقیق میتوان نتیجه گرفت بازی درمانی گروهی به طور کلی تاثیر بیشتری بر بهبود مهارتهای درکی- حرکتی کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی شامل هماهنگی اندام فوقانی، هماهنگی دو طرفه و چابکی داشت، بنابراین استفاده از بازی درمانی گروهی می تواندباعث کاهش هرچه بیشترعالئم اختالل نقص توجه و بیش فعالی گردد و میتواند به عنوان یک روش در کنار دارودرمانی استفاده شود.

بیش فعالی، فعالیت بدنی، اختلال نقص توجه بازی، ورزش