بررسی تمایزمهلت ظهرنویسی تجاری بامدنی اسنادتجاری درحقوق ایران وکنوانسیون های ژنو وآنسیترال
عنوان مقاله: بررسی تمایزمهلت ظهرنویسی تجاری بامدنی اسنادتجاری درحقوق ایران وکنوانسیون های ژنو وآنسیترال
شناسه ملی مقاله: JR_JLVIE-25-91_011
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JLVIE-25-91_011
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
کمال نیک فرجام
خلاصه مقاله:
کمال نیک فرجام
یکی از طرق متداول انتقال مالکیت اسناد تجاری به مفهوم اخص آن، ظهرنویسی است. چنانچه ظهرنویسی مشمول قانون تجارت باشد ظهرنویسی تجاری تلقی میشود در غیر اینصورت باید آن را انتقال عادی مبتنی بر انتقال طلب به حساب آورد. در ظهرنویسی تجاری همه امضاء کنندگان سند و از جمله آخرین ظهرنویس در مقابل دارنده مسئول پرداخت هستند و اصل "عدم توجه ایرادات" نیز اجرا می شود. در حالی که در انتقال طلب، منتقل الیه قائم مقام ناقل میگردد و در صورت عدم پرداخت سند حق مراجعه به او را ندارد. اصل یاد شده نیز قابلیت اجرا پیدا نمیکند. حال سوال این است که ظهرنویسی سند تا چه زمانی تجاری محسوب می شود و در چه صورتی انتقال مزبور عادی به حساب میآید؟ اگرچه قانون تجارت ایران در این زمنیه ساکت است اما کنوانسیون های ژنو و آنسیترال حکم مسئله را روشن کرده اند. نتیجه تحقیق آن است که اگر سند تا سر رسید و حتی بعد از آن و تا قبل از انجام واخواست و یا تا انقضای مدت واخواست مورد ظهرنویسی قرار گیرد باید ظهرنویسی را تجاری و مشمول قانون تجارت و کنوانسیون های یاد شده دانست، در غیر این صورت انتقال، عادی محسوب می شود.
کلمات کلیدی: ظهرنویسی تجاری, انتقال عادی, اسناد تجاری(برات, سفته و چک), قانون تجارت ایران, کنوانسیون های ژنو و آنسیترال
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1675197/