زهرا خزاعی راوری - استادیار بخش زبان های خارجی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
فائزه شادمان ماهانی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

ادبیات هر ملت، تصویر زنده ای است از هر آنچه بر آن ملت گذشته و یا در حال گذراناست. ادبیات به مثال رشته ای می ماند که پیوندی ناگسستنی با واقعیت جوامع دارد؛ اینپیوند ناگسستنی به وضوح در آثار تاریخی، حماسی، پایداری جوامع قابل رویت است کهادبیات پایداری یکی از بهترین گزینه ها برای مطالعه ی وقایع پایداری ملت ها است کهنه تنها چنین حقیقت هایی را بازگو میکند بلکه کمک می کند که رفتار مردمان آن جامعهنیز موردبررسی قرار گیرد. در مقاله حاضر، سعی بر آن است که بامطالعه و بررسی دو اثرننه دلاور و فرزندان او ۱۹۴۱ از برتولت برشت و پیراهن، لنگ، سرتاسری ۱۳۹۶ ازمحسن سراجی با بهره گیری از ادبیات تطبیقی با مکتب تئوری تنوع (چینی)، دو رفتارکلیدی گوناگون که ممکن است در جوامع از سوی زنان جامعه به چشم بخورد، بررسی شود؛ ازاین رو به مطالعه ی دو بازخورد رفتاری «خودبینی و طمع» در نقش ننه دلاور در اثر ننه دلاور و فرزندان او و «فداکاری و پایداری» در نقش مریم در اثر پیراهن، لنگ سرتاسری در زمان جنگ پرداخته شده که خود می تواند نمونه هایی از زنان هر جامعه ایباشد که یا شاهد جنگ بوده یا خود آن را تجربه کردهاند؛ همچنین، درمی یابیم که نه تنهامقاومت ها و پایداری ها ریشه ی اسلامی دارند، بلکه زن در ادبیات پایداری اسلامی ایران،همانند شخصیت اصلی نمایشنامه ی سراجی، هماره نقشی پایدار و مقاوم داشته است.

ادبیات پایداری، ننه دلاور و فرزندان او، برشت، پیراهن، لنگ، سرتاسری ،سراجی