مریم دهقانی زاده - دانشجوی دکتری راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد، یزد، ایران
مهدی فلاح تفتی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد، یزد، ایران
مهدی رفعتی فرد - آزمایشگاه تحقیقاتی ترافیک دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایرا ن

استراتژی خط اتوبوس پویا، یک روش ابتکاری و مبتنی بر سامانه های حمل و نقل هوشمند برای بهبود قابلیتاطمینان خدمات حمل و نقل همگانی اتوبوسرانی و در عین حال استفاده کارآمد از منابع جاده ای موجود میباشد. این استراتژی شامل دو مفهوم خط اتوبوس متناوب و خط اتوبوس با اولویت دهی متناوب می باشد. درمقاله حاضر به منظور معرفی و مقا یسه این دو مفهوم، مروری بر تاریخچه پیدایش و توسعه آن ها انجام شدهاست. برای این منظور، از مقالات آکادمیک و دستورالعمل های طراحی برای بررسی و تهیه این تاریخچه استفادهشده است. نتایج حاصله نشان می دهد که با ارایه مفهوم نظری این استراتژی در سال ۱۹۹۷ میلادی، در ابتداتجهیزات بیرون خودرویی و کنار جاده ای برای ارسال اطلاعات موردنیاز جهت تغییر خط وسایل نقلیه سواریاستفاده می شده است. اما پیدایش تکنولوژی خودروهای متصل، محققین را به سمت بررسی و نحوه استفاده ازتجهیزات درون خودرویی سوق داده است. در انتها، با استناد بر نتایج مقالات بررسی شده، شرایط مناسب جهتاعمال استراتژی مذکور از جمله مقادیر مناسب برای متوسط تراکم ترا فیک مسیر، میزان فاصله آزاد مقابلاتوبوس ها، مقدار درجه اشباع ترافیک و سرفاصله زمانی بین اتوبوس ها پیشنهاد شده است.

حمل و نقل همگانی، سیستم های حمل و نقل هوشمند ، خط اتوبوس با اولویت دهی متناوب، خط اتوبوس پویا، خط اتوبوس متناوب