محمدامین سلیمانفر - کارشناسی مهندسی مکانیک
محمدرضا سلیمانفر - دکتری مهندسی معدن

کلانشهر شیراز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای ایران در صده گذشته با افزایش حدود بیست برابری جمعیت روبروشده است، از این رو دچار مشکلات ترافیکی در غالب روزهای سال است. یکی از الزامات کاهش ازدحام ترافیک، کاهشسهم سفرهای درون شهری با خودرو شخصی و تغییر به سایر مدها ی حمل ونقلی است که این الگو در TOD به عنوانیک راهکار مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این پژوهش، ارزیابی و برنامه ریزی توسعه ی انجام شده در شعاع عملکردایستگاه های مترو میدان میرزای شیرا زی، شریعتی و احسان با معیارهای توسعه حمل و نقل عمومی محور (TOD) است.محدوده مورد مطالعه ما، شعاع پیاده روی ۱۰۰۰ متر برای خط شماره ۱ مترو شامل ایستگاه های مترو مذکور در منطقه ۶شیراز است. روش این تح قیق کاربردی است که در آن ابتدا به شناسایی اصول توسعه با محوریت حمل ونقل عمومیپرداخته شده است. پس از آن، مشخصات محدوده مورد مطالعه با معیارهای توسعه حمل ونقل عمومی محور واستانداردهای موسسه سیاست های توسعه و حمل ونقل (ITDP) ارزیابی شده است. سپس سناریوهایی در جهت ارتقای وضعیت فعلی محدوده مورد مطالعه به کار گرفته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد. ایستگاه های موردمطالعه استاندارهای لازم در جهت پیاده سازی این الگو را طی نکرده اند. معیار تراکم مسکونی، بلوک های کوچک، نسبتتقاطع ها در محدوده پایین بوده و این موضوع نشان دهنده توزیع نادرست جمعیت و پایین بودن نفوذپذیری پیاده است.به بیان دیگر، شهر در جهت خودرو محوری برنامهریزی شده و خودرو نسبت به پیاده در ارجحیت قرار گرفته است.

توسعه حمل ونقل عمو می محور، ایستگاه مترو، شعاع عملکردی ایستگاه ، پیاده روی