با وجود اینکه حمل و نقل ریلی برخلاف حمل و نقل جاده ای و آبی ریشه در تاریخ قدیم جوامع انسانی ندارد اما در حال حاضر به دلیل مزایای بسیاری که نسبت به حمل و نقل جاده ای داراست جایگاه ویژه ای را در نظام حمل و نقل اغلب کشورهای جهان به دست آورده است اما با این وجود همچنان در ایران زیرساخت های جاده ای با سهم بالای ۹۰ درصد در حمل کالا و ۸۵ درصد در حمل مسافر، بیشترین سهم را در جذب بار و مسافر بین انواع مدهای حمل و نقل داراست استان آذربایجان غربی بدلیل دارا بودن مناطق آزاد و مرزی، قرارگیری در مسیر کریدورهای مهم ارتباطی، قرارگیری در مسیر ترانزیت بین المللی و استقرار انواع فعالیتهای صنعتی، ترانزیتی، لجستیکی و تجاری در آن دارای پتانسیل ویژه ای برای احداث مسیر ریلی بوده و ریل میتواند نقش محرک توسعه را برای منطقه ایفا کند، لذا این پژوهش با هدف استفاده از الگوی استخوان بندی منطقه بر پایه توسعه شبکه ریلی به عنوان مهمترین راهبرد برنامه ریزی و هدایت توسعه فضایی هسته های مختلف فعالیتی و سکونتی استان دنبال می شود، روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و پس از شناسایی شاخص های اثرگذار بر احداث مسیرهای ریلی مستخرج از مبانی نظری به تشخیص و تحلیل منطقه با استفاده از مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و مطالعات میدانی پرداخته و در اخر پیشنهاداتی در راستای چگونگی احداث مسیر ارائه گردیده است.