مهدی سیاسر - لیسانس تاریخ
سمیه سیاسر - لیسانس تاریخ
سمیرا سیاسر - لیسانس علوم اجتماعی
غلامعلی خمر - استادیار، دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری

بازآفرینی شهری بینش و عمل تفضیلی وجامعی است که به حل مشکلات شهری منجر میگردد و بهدنبال تغییر مداوم در شرایط اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی ناحیهای که مورد مطالعه است ودر هریک از ابعاد بر موضوعات متعددی تاکید نموده است. مفهوم بازآفرینی شهری، بسته به سطح توسعهی کشور میتواند به طرق مختلفی تعریف شود. در اقتصادهای بسیار توسعهیافته، هدف بازگشت به شهر میباشد، که به وسیله باززنده سازی مرکز شهر، بازگرداندن فعالیت در چهارچوب رقابت سریع جهانی و اجرای طرحهای بهبود کیفیت محیط زیست، با دیدی گسترده جهت تمرکز در مرکز شهر انجام میشود. بازآفرینی شهری در تعریف کلی، پس از اصلاحات بسیاری که برروی فرآیند نوسازی شهری صورت گرفت، بهعنوان رویکردی یکپارچه و متضمن ملاحظات کالبدی و کارکردی، در چند روایت و رهیافت فرعی مورد توجه و استفاده قرار گرفت. در این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی با جمع آوری دادهها بهصورت پرسشنامه و تحلیل با نرم افزار SPSS به بررسی آسیب شناسی محلههای مسکونی در فرآیند بازآفرینی (نمونه موردی: منطقه حسن آباد شهر زابل) پرداخته شده است.

بازآفرینی، بافت فرسوده، حسن آباد، محله مسکونی