ایرج حیدری - زمین شناسی (زمین ساخت)، علوم پایه، تربیت مدرس، تهران، ایران
Saeed Madanipour - گروه زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران ایران

بازه زمانی پرمین در محدوده بین بلوکهای ایران مرکزی و صفحه عربی با حادثه زمین ساختی همراه است که در طی آن کشش ناحیه ای حوضه اقیانوسی نئوتتیس را ایجاد نموده است. در این مطالعه اثرات این کشش ناحیه ای بصورت گسترش گسل های نرمال و رسوبگذاری همزمان با آن به صورت محلی در کوههای آبگرم، شمال غرب ایران مرکزی گزارش شده است. در این محدوده بین واحد های با سن کامبرین و پرمین یک نبود رسوبی بزرگ وجود دارد که دوره های زمانی اردوویسین، سیلورین، دونین و کربنیفر را شامل می شود این نبود چینه شناسی گسترده به ناپیوستگی قبل پرمین نسبت داده می شود. این ناپیوستگی در برخی مناطق به صورت همشیب و در مناطقی نیز به صورت زاویه دار دیده می شود. علاوه بر سامانه گسلهای راندگی و امتدادلغز سنوزوییک و جوانتر در این منطقه گسل هایی با روند عمده شمال غرب – جنوب شرق دیده می شوند که فقط در واحدهای پالئوزوئیک گسترش دارند و در واحدهای با سن تریاس یا جوانتر دیده نمی شوند، در برداشت های صحرایی مشاهده شد که این گسل ها به صورت نرمال عمل کرده و باعث جابجایی واحدهای پرکامبرین و کامبرین در این ناحیه شده اند. همچنین واحدهای پرمین سازندهای درود و روته تغییرات ضخامتی به سمت این گسل های نرمال نشان میدهند که نشان از رسوبگذاری همزمان یا پس از گسلش نرمال در منطقه است. با توجه به پوشیده شدن گسلها توسط رسوبات سازندهای الیکا (تریاس) و جوانتر و سازندهای دورود و روته (پرمین) به نظر فعالیت عمده آنها در رژیم کششی و دربازه زمانی کربنیفر – پرمین رخداده است.

گسل های نرمال همزمان با رسوبگذاری, ناپیوستگی قبل پرمین, ناحیه آبگرم, شمال غرب ایران مرکزی