محمد شریفی - ۱. دانشجوی دکتری اندیشه های سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
حسین ابوالفضلی - ۲. گروه علوم سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
عبدالرضا بای
علی صالحی فارسانی - ۲. گروه علوم سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

زمینه: اعتماد اجتماعی به عنوان یکی از شاخص های سرمایه اجتماعی از مفاهیم جدیدی است که امروزه در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع توسعه یافته مطرح شده است. افزایش سطح اعتماد به عنوان یک سرمایه اجتماعی در شکل گیری یک محیط اخلاقی در جامعه اهمیت فراوان دارد. از این رو پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش سرمایه اجتماعی در شکل گیری یک محیط اخلاقی با تاکید بر اعتماد و آگاهی دانشجویان نسبت به مسئولان اجرایی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد  واحد گلستان) شکل گرفت. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی  بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه آزاد گلستان بودند که تعداد ۳۸۴ نفر با روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحلیل پرسشنامه محقق ساز بود . داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ناپارامتریک Chi-Square و نرم افزار spss تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که دانشجویان که با ضریب ۲۶/۳۸ درصد میزان اعتماد پایینی نسبت به مسئولان اجرایی دارند. همچنین دانشجویان به ترتیب با ضرایب ۷۴/۷۹، ۴۱/۷۷، ۵۱/۶۴ و ۳۵/۷۶ درصد دارای  آگاهی عمومی و اجتماعی بالا و آگاهی اقتصادی متوسط و آگاهی سیاسی بالا  هستند. نتیجه گیری: ایجاد محیط اخلاقی مطلوب سطوح بالایی از اعتماد را در میان اقشار مختلف جامعه ایجاد می کند .همچنین جامعه اخلاق مدار آگاهی را فضیلت دانسته و در افزایش آگاهی شهروندان خویش می کوشد. با افزایش سطح اعتماد و آگاهی سرمایه اجتماعی تحکیم شده و جامعه مدنی و حیات شهروندی استقرار می یابد.

Ethical environment, Social capital, Trust, Awareness, محیط اخلاقی, سرمایه اجتماعی, اعتماد, آگاهی