اعظم وکیلی ارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد تربی بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

هدف از این پژوهش بررسی تأثیرات خود گفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد حرکتی دانشجویان دختر درپنجه والیبال و تست شنای اصلاح شده می باشد. در این پژوهش از تعداد 01 نفر دانشجوی تربیت بدنی در دامنهسنی 15 تا 11 سال که برای درس تربیت بدنی ) 1(، رشته والیبال را انتخاب کرده اند، استفاده شد. آزمودنی ها به سه گروه )خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی و بدون خودگفتاری( تقسیم شدند. البته تمام این دانشجویانسابقه بازی والیبال نداشتند و در حد آشنایی کمی با والیبال بودند . پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف، ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخله خودگفتاری. سپس یک پس آزمون با مداخله خودگفتاری ازآنها به عمل آمد. داده ها، با مقیاس ANOVA ؛ )زمان( 1 * )عملکرد( 1 * )گروه( 7 تحلیل شدند . و سپس برای هر آزمون دوباره از مقیاس ANOVA : )زمان( 1* )گروه( 7 استفاده شد و برای معناداری اختلافات از Kohen's d ،μ2 استفاده شد. تایج نشان دادند که خودگفتاری آموزشی و انگیزشی در تست والیبال به صورت یکسانی مؤثرهستند، اما در تست شنای اصلاح شده خودگفتاری انگیزیش از خودگفتاری آموزشی مؤثرتر می باشد . و در کل خودگفتاری تکنیک سودمندی برای ارتقاء عملکرد حرکتی در تربیت بدنی می باشد

خودگفتاری آموزشی، خود گفتاری انگیزشی، پنجه والیبال، شنای اصلاح شده