ارتباط میان پرخاشگری، احساس خودکارآمدی و عملکرد ورزشی

ویژگی های شخصیتی بر عملکردهای ورزشی خصوصاً ورزش های رزمی حائز اهمیت است ، علی الخصوص ورزشکارانی که ورزش را بصورت حرفه ای دنبال می کنند . هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط میانپرخاشگری و احساس خودکارآمدی در اجرای ورزشی ورزشکارانی است که به ورزش رزمی کیک بوکسینگ می پردازند تا در صورت ارتباط از متغیر پرخاشگری و خودکارآمدی در افراد بعنوان برآوردکننده نتایج اجراهایرقابتی سود جست. روش شناسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را - کلیه ورزشکاران کیک بوکس کار زن شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور تشکیل دادند که به مرحله نیمهنهایی مسابقات رسیده بودند ) 85 N= (، که نمونه برابر با جامعه انتخاب گردید . ابزار جمع آوری داده ها شاملپرسشنامه پرخاشگری پارلور و پرسشنامه خودکارآمدی جسمانی ریز تحلیل بندورا ) PSE ( استفاده گردید . روائی پرسشنامه ها توسط اساتید تربیت بدنی تأیید و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ /98درصد ارزیابی گردید . از ورزشکاران خواسته شد نام و نام خانوادگی خود را ذکر نمایند تا نتیجه ی اجرای مسابقات )مقام ( جهت اندازه گیری عملکرد آن ها مورد استفاده قرار گیرد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون شفه و رگرسیون استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد بین پرخاشگری و خودکارآمدی ورزشکاران در سطح آلفای 0 درصد رابطه معناداری مشاهده می شود، ورزشکاران مقام اول دارای بالاترین میزان احساس خودسودمندی ، ورزشکاران مقامدوم و سوم نیز دارای میزان کمتری از این احساس می باشند و ورزشکاران دارای مقام سوم دارای بالاترین میزان پرخاشگری هستند و ورزشکاران مقام دوم و اول به ترتیب دارای میزان کمتری از رفتارهای پرخاشگرانه می باشند .بحث و نتیجه گیری: شخصیت افراد متفاوت است، توجه به پیچیدگی های ذهنی و روانی ورزشکاران این امکان رابرای مربیان و برگزارکنندگان مسابقات ورزشی فراهم می کند که در امر تعلیم و تربیت و اجرای هر چه بهتر مسابقات قدم بردارند و برخوردی مناسب در مقابل رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهند و در نهایت درجهتارتقاء مهارت های ورزشکاران کوشش نمایند

Keywords:

پرخاشگری , خودکارآمدی , عملکرد ورزشی