عباس اسدی
حمیدرضا ملک نیا
رضا صابونچی
حمید فروغی پور

تحقیق حاضر به منظور مطالعه تاثیر موسیقی بر فاکتورهای چابکی ، استقامت موضعی ، تعادل پویا و انعطاف پذیری در افراد تمرین کرده و تمرین نکرده انجام شده است . روش شناسی : تعداد 15 دانشجوی پسر ) 15 نفر تمرین کرده با میانگین سنی 2/16±21 ,و 10 نفر تمرین نکرده با میانگین سنی 1/17±23/6 به طور داوطلبانه با توجه به سابقه ورزشی به عنوان نمونه، تحقیق انتخاب شدند. از آزمون ایلی نویز جهت اندازه گیری چابکی و از آزمون دراز و نشست با زانوی خمیده جهت اندازه گیری استقامت موضعی، از آزمون دینامیک بالانس جهت اندازه گیری تعادل پویا و از آزمون گروه عضلانی پشت ولز جهت اندازه گیری انعطاف پذیری استفاده شد. نوع موسیقی استفاده شده موسیقی تند با ضرباهنگ 120-168بود. از روش آمار توصیفی جهت محاسبه میانگین و انحراف معیار و در آمار تحلیلی با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده ها، آزمون لوین برای تجانس واریانس ها وt استیودنت مستقل و وابسته برای آزمون فرضیات استفاده شد. یافته ها: با مقایسه وبررسی داده ها مشاهده گردید که موسیقی بر فاکتورهای چابکی، استقامت موضعی، تعادل پویا و انعطاف پذیری دو گروه تاثیر معناداری نداشته است

موسیقی، چابکی، استقامت موضعی، تعادل پویا، انعطاف پذیری، افراد تمرین کرده و تمرین نکرده