حمید اراضی - استادیار دانشگاه گیلان
علی مصطفی لو - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مینودش ، مینودشت ، ایران.

هدف پژوهش حاضر، مقایسهنگرش به تصویربدنی بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار بود . به همین منظور، 155 دانشجوی دختر ورزشکار و غیرورزشکار به صورت تصادفی انتخاب و در پژوهش حاضرشرکت کردند. پرسشنامهها بین کلیه داوطلبان توزیع و در نهایت تعداد 185 پرسشنامه عودت و مورد استفاده قرار گرفت. برای ارزیابی تصویر بدنی فرد از خود، از پرسشنامه چند بعدی نگرش به تصویر بدنی ) MBSRQ ( شامل 85سئوال و سه مقیاس ) 1 پرسشهایی مرتبط با ابعاد جسمانی ) - BSRQ 1 مقیاس رضایت از بخش های مختلف - ،) بدن ) BASS ( و 7 مقیاس مربوط به نگرش فرد دربارهی وزن( استفاده شد. به منظور مقایسه متغیرهای مورد مطالعه -بین ورزشکاران و غیرورزشکاران از آزمون آماری یومن ویتنی استفاده شد. نتایج نشان دادکه امتیاز مقیاس هایابعادجسمانی ورضایت از بخشهای مختلف بدن وخرده مقیاسهای آگاهی از ظاهر، ارزیابی ازسلامت وآگاهی ازسلامت درغیرورزشکاران بطورمعنیداری بالاتر از ورزشکاران است با این حال امتیازخردهمقیاسارزیابیازتناسبدرورزشکارانبطورمعنیداری بالاتر از غیرورزشکاران است ) 50 P .) درسایرمقیاسهاوخردهمقیاسهاتفاوت معنیداری بین دوگروه وجود نداشت. فعالیتهای جسمانی در بهبود برخیابعاد نگرش به تصویر بدنی در دختران ورزشکار مؤثر بوده و میتواند به عنوان یک ابزار درمانی در بهبود نگرش دختران غیرورزشکار مورد استفاده قرار گیرد

تصویر بدنی، پرسشنامه نگرش به تصویر بدنی، دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار