محمد ساسانی پور - Assistant Professor, Department of Population and Health, National Institute for Population Research, Tehran, Iran
سعیده شهبازین - Assistant Professor, Department of Migration, Spatial Distribution and Urbanization, National Institute for Population Research, Tehran, Iran

مقدمه: با توجه به تاثیر مهم مرگ های سنین جوانی بر امید زندگی در بدو تولد و همچنین، تفاوت های چشمگیر چنین مرگ و میرهایی در سطح استانی، در پژوهش حاضر سعی شد تا پس از برآورد امید زندگی در سطح ملی و استانی، تاثیر مرگ و میر جوانان در تفاوت های موجود در امید زندگی استان های ایران در سال ۱۳۹۵ مورد بررسی قرار گیرد. روش ها: داده های مرگ و میر در سطح ملی و استانی بر حسب سن و جنسیت از سازمان ثبت احوال کشور اخذ گردید. پس از تصحیح کم ثبتی داده ها، با استفاده از تکنیک جدول عمر استاندارد، امید زندگی در بدو تولد در سطح کشور و استان در سال ۱۳۹۵ با استفاده از نرم افزار MORTPAK برآورد شد. سپس نقش فوت های سنین ۱۵ تا ۳۴ سال در تفاوت های امید زندگی استان های کشور با کاربرد روش تجزیه آریاگا و در محیط Excel مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها: استان سیستان و بلوچستان هم در سطح مردان و هم زنان، پایین ترین سطح امید زندگی در بدو تولد و استان های البرز و اصفهان بالاترین رقم امید زندگی را در کشور داشتند. مرگ و میر سنین جوانی بیشترین تاثیر را بر پایین بودن امید زندگی مردان و زنان استان سیستان و بلوچستان نشان داد و به ترتیب ۲ و ۵/۲ سال از تفاوت امید زندگی مردان و زنان این استان در مقایسه با کل کشور به موجب این عامل بوده است. از طرف دیگر، استان های اردبیل و سمنان در سطح مردان و استان های سمنان و قم در سطح زنان، بیشترین نقش مثبت را از مرگ و میر جوانان در مقایسه با کل کشور به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: برنامه ریزی جهت کاهش مرگ و میر جوانان در استان های کمتر توسعه یافته و با سطح امید زندگی پایین تر، از طریق توزیع عادلانه تر امکانات بهداشتی و رفاهی، ضمن کاهش تفاوت های استانی امید زندگی، به بهبود امید زندگی در سطح ملی کمک می کند.

Life expectancy, Mortality, Age groups, امید زندگی, مرگ و میر, گروه های سنی