فرشید خلیلی دهدزی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز ، اهواز، ایران.

شخصیت سازی در بزرگسالی، از دوران کودکی آغاز می شود و در تمام طول زندگی ادامه دارد. شخصیت سازی در بزرگسالی با رشد شخصیت مرتبط است و اهمیت بسیار زیادی دارد، چرا که اساس محکمی برای شخصیت وهویت یک فرد است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر شاخص های فرزندپروری بر شخصیت سازی دانش آموزان و تاثیر آن در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. نمونه مورد بررسی در این تحقیق، با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای صورت گرفته است و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، برابر با ۴۱۵ نفر برآورد شده است که در نهایت۴۱۵ پرسشنامه جمع آوری شد و مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. ابزار تحقیق در این پژوهش، شامل پرسشنامه محقق ساخته می باشد. داده های بدست آمده با استفاده از روش های همبستگی پیرسون ، آزمون t مستقل و رگرسیون چندگانه و با نرم افزارهای SPSS۲۶و SMART PLS۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که فرزندپروری بر شخصیت سازی در بزرگسالی، تاثیر دارد و توجه به عواملی نظیر مدرسه و جامعه، ضروری است. همچنین این پژوهش، نشان داد که دانش آموزان بشاش و خوش رو، حمایت مثبت زیادی از جامعه اطراف خود دریافت کرده اند و تمامی مولفه های پژوهش از بعد معناداری مورد تایید قرار گرفتند.

فرزندپروری، شخصیت سازی، روانشناسی، پیشرفت تحصیلی، استان خوزستان.