امین فرزانه حصاری - دانشجوی دکتری فیعیولوژی ورزشی
بهمن میرزایی - دانشیار دانشگاه گیلان
سولماز مهدوی اورتاکند - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه توان هوازی و بی هوازی با آزمون آمادگی ویژه جودو درجودوکاران نخبه مرد بود. روش شناسی: بدین منظور 10 جودوکار مرد برتر نمونه آماری پژوهش، از بین دعوتشدگان به اردوی تیم ملی جودو انتخاب شدند. توان هوازی با استفاده از پروتکل بروس و توان بی هوازی دستها بوسیله آزمون وینگیت 75 ثانیه اندازهگیری شد. در آزمون آمادگی ویژه جودو، تعداد تکنیکهای اجرا شده در 7مرحله آزمون، ضربان قلب بلافاصله و یک دقیقه بعد آزمون و شاخص آزمون به عنوان متغیرهای مورد نظر اندازه- گیری شد. از روش همبستگی پیرسون برای تعیین میزان ارتباطات متغیرها استفاده شد . نتایج : یافته های پژوهشنشان داد بین توان هوازی با تعداد کل پرتابها رابطه مثبت و معنیدار و بین توان هوازی با ضربان قلب یک دقیقه بعد آزمون و شاخص آزمون رابطه منفی و معنی داری وجود دارد از نتایج تحقیق میتوان نتیجه گرفت که از آزمون آمادگی ویژه جودو می توان بعنوان ابزاری مناسب جهت بررسی وضعیتآمادگی هوازی و بی هوازی جودوکاران استفاده کرد

آزمون آمادگی ویژه جودو، توان هوازی، توان بیهوازی، جودوکاران نخبه