ارزیابی آسایش بیوکلیمایی استان یزد جهت گردشگری

گردشگری یکی از بخشهای اقتصادی محسوب میشود که حساسیت فوق العاده ای نسبت به شرایط اقلیمی نشان میدهد اقلیم نه تنها براسایش گردشگران بلکه برعرضه خدمات گردشگری موثر می باشد دراین پژوهش جهت ارزیابی آسایش بیوکلیمایی استان یزد با بکارگیری روش بکر از فرسانج های میانگی دمای ماهانه برحسب سانتی گراد و میانگین سرعت باد برحسب متر برثانیه 5 ایستگاه سینوپتیک و 6ایستگاه کلیماتولوژی طی دوره آماری 2005-1991 استفاده شده است هدف ازاین پژوهش بررسی و ارزیابی چگونگی تاثیر گذاری پارامترهای اقلیمی برراحتی و آسایش انسان می باشد نتایج این پژوهش نشان میدهد که اغلب مناطق استان درماه های مه آوریل اکتبر و نوامبر دارای شرایط بهینه برای گردشگری درطبیعت می باشد این درحالی است که مناطق مرتفع استان نظیر ایستگاه های نصرآباد نیر و ندوشن درماه های مه تا اکتبر درمحدوده آسایش بیوکلیمایی واقع شده اند اکثر مناطق استان درماه های گرم سال درمحدوده عدم آسایش قرارگرفته اند.

Keywords:

آسایش بیوکلیمایی , روش بکر , گردشگری , استان یزد