بررسی نقش تاثیرپذیری معماری از بومهای بیابانی با تاکید برنقش فضاهای باز درمسکن بومی فلات مرکزی ایران

ساخت خانه های سنتی مناطق بیابانی با رعایت طراحی فضای باز به دلایل گوناگونی همچون نگرش کمی به مقوله مسکن رویکرد سودگرایانه نسبت به زمین عدم توجه به معنا و کیفیت فضایی غفلت ازتاثیر گذاریمحیط برروان آدمی مورد کم لطفی و بی توجهی قرارگرفته است فضاهای بازدرمعماری سنتی مناطق بیابانی مکان انجام بسیاری از فعالیته ای اقتصادی به شمار می آمده است و رخدادهای فردی و اجتماعی درابعاد مختلف درآن اتفاق می افتاده است این فضاها بخش عمده ای از زمان و محیط زندگی روزمره ساکنان خانه از جمله کودکان سالمندان و زنان را به خود اختصاص میدهد از دیدگاه مهندسی عواملانسانی ارتقای کیفیت این فضاها میتوانددرسلامت ورشد قوای جسمی تقویت تعاملات اجتماعی و همبستگی گروهی موثر باشد درسالهای اخیر استفاده از فضاهای بازدرمعماری مسکونی مناطق کویری کاهش یافته دربسیاری از موارد به محلی برای گذر تبدیل شده است مقاله حاضر سعی دارد به بررسی تاثیر پذیری تیپولوژی معماری از بومهای بیابانی و نقش و عملکرد فضاهای باز درمعماری مسکن مناطق بیابانی با تاثیر پذیری بپردازد که ضمن توجه به نیازها و انتظارات کنونی ساکنان علل کاهش جایگاه فضاهای باز مسکونی درمعماری معاصر را مورد بررسی قرار دهد.

Keywords:

فضاهای باز , بومهای بیابانی , فرآیند طراحی , معماری بومی , مسکن سنتی