کاربرد آنالیز تاکسنومی عددی دربرنامه ریزی توسعه پایدار بیابانزدایی مطالعه موردی استان یزد

باتوجه به اهمیت روزافزون مساله بیابان زایی و پیچدگی این فرایند لزوم دستیابی به توسعه پایدار فعالیت های بیابان زدایی ضروری به نظر می رسد دراین رابطه بررسی و رتبه بندی وضعیت موجود شاخصهای توسعه فرایند بیابان زدایی درنواحی مختلف یکی ازمهمترین اقدامات موردنیاز میب اشد که باتوجه به آن میتوان سیاست های بودجه بندی نیروی انسانی و غیره را تعیین نمود بنابراین مدل تحلیلی تاکسنومی عددی به منظور تعیین این رتبه بندی درسطح استان یزد درطی یک دوره پنج ساله 1386-1381 پیشنهاد شد این مدل با ساختار سلسله مراتبی به ارزیابی توسعه شهرستانها ازنظر شاخص های بیابان زدایی می پردازد و درانتها نتایج را به صورت نقشه های ارزیابی ارایه میدهد نتایج حاصله نشان میدهد که شهرستانهای یزد تفت مهریز و خاتم مشترکا با درجه توسعه یافتگی 0/89 ازنظر مجموع شاخصهای بیابان زدای دروضعیت نامناسبی می باشند وشهرستانهای صدوق بافق و طبس به ترتیب با درجه توسعه یافتگی 0/44و0/45 و 0/49 ازوضعیت مناسبی برخوردارند.

Keywords:

توسعه پایدار , شاخصهای بیابان زدایی , مدل تحلیلی تاکسنومی عددی , یزد