ارزیابی شرایط زیست اقلیمی انسانی دربرنامه ریزی توسعه پایدار فعالیت های گردشگری مطالعه موردی شهریزد

توسعه لگام گسیخته طبیعت گردی همانند سایر انواع توسعه میتواندآثار منفی برفرهنگ اقتصاد و محیط زیست جامعه میزبان و حتی امنیت و رفاه گردشگران برجای گذارد ازاین رو ارزیابی شرایط زیست اقلیمی امروزه به عنوان ابزاری کارامد دردست برنامه ریزان منطقه ای به حساب می آید تا با شناسایی نقاط بحرانی ضمن هدایت فعالیت های گردشگری به مناطق کم خطر ارزش افزوده سرمایه گذاریها صورت گرفته دراین حوزه را درمناسب ترین حالت ممکن تضمین سازند بنابراین دراین مقاله سعی شد شرایط زیست اقلیمی شهریزد براساس شاخصهای بیکر تروجونگ و اولگی با استفاده از آمارهای سینوپتیک ایستگاه یزد طی سالهای 1995 الی 2008 مورد ارزیابی قرارگیرد نتایج حاصله نشان داد که درطول سال طیف وسیعی از شرایط زیست اقلیمی از فوق العاده داغ تا بسیار خنک درمنطقه حاکم است همچنین دراین میان شاخص اولگی که درآن قابلیت تطبیق برای عرضهای جغرافیایی زیر40 درجه پیش بینی شده نسبت به سایر شاخصها برای تعیین محدوده آسایش مناسب تر ارزیابی شد.

Keywords:

آسایش حرارتی , توسعه پایدار , شاخصهای زیست اقلیمی , گردشگری , یزد