استعاره به عنوان مبانی برنامه ریزی و طراحی معماری سنتی بومهای بیابانی

این مقاله فرصتی برای اشاره و جستجویی درچگونگی تاثیر استعاره درمعماری سنتی بومهای بیابانی می باشد می توان چرایی و چیستی معماری را درتعریف استعاره دنبال نموده و شاید درتعریف متفاوتی از معماری استعاره تلاش می کند با قرار دادن مساهل دریافتی دیگر عرصه ای جدید فراروی نهد عرصه ای که بتوان درآن اندیشه واحساس ادمی را به چالش کشید رویکردی که می توان این فرصت را برای طراح فراهم نماید تا اعتقادات و باورهای خود را به زبان معماری و درکالبدی متفاوت بیان نماید استعاره امکان ایجاد هویت و شخصیت متفاوت و توجیه یافته هرطرح معماری را فراهم می نماید نگارندگان درمطالعات این مقاله و درراستای قابلیت های بیانی معماری ابتدا استعاره را تعریف نموده و با گذری برمعماری استعاری تفکر و نگاه استعاری را یکی از رویکردهای مهم دربرنامه ریزی و طراحی درحوزه معماری معرفی می نماید درادامه ضمن پرداختن به معماری سنتی به فضایی اشاره می ود که درآ« معمارایرانی خود را بجهان هستی پیوندن می دهد و درنماد بخشیدن به وحدت درکثرت موجود درعالم از عناصر معماری بهره میگیرد. درپایان برخی استعاره ها درمعماری سنتی بومهای بیابانی ایران مورد بررسی قرارمیگیرد.

Keywords:

استعاره , برنامه ریزی , طراحی معماری , معماری سنتی , بومهای بیابان