هومن پیرتاج همدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم ، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
شیوا گرجیان - دانشیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

فناوری فتوولتائیک با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به سرعت در حال توسعه است و نصب جهانی پنل هایخورشیدی در سالیان اخیر روبه افزایش می باشد. از طرفی جهان با افزایش تعداد پنل های خورشیدی که عمر آنها رو به پایان می باشد، رو به رو شده است؛ که پنل های خورشیدی سیلیکونی-کریستالی c-Si، نوع غالب و اصلی این پنل ها هستند. بازیافت پنل های خورشیدی که به مراحل پایانی عمر خود نزدیک شده اند، روشی موثر برای بهبود بازده فنی واقتصادی در بحث محیط زیست می باشد؛ و محققان امروزه بهروی بازیافت پنل های خورشیدی تمرکز کرده اند. در اکثرمطالعات اخیر، فناوری بازیافت در مرحله آزمایشی باقی مانده و مشکلاتی از قبیل هزینه بالای بازیافت، ارزش موادبازیافتی پایین و ایجاد آلودگی های ثانویه ناشی از فرایند بازیافت به طور کلی نادیده گرفته شده است. در این پژوهش؛یک فرایند بازیافت کارامد، اقتصادی و سازگار با محیط زیست را مورد مطالعه قرار خواهیم داد. به طور سیستماتیک،فناوری های بازیافت پنل های خورشیدی سیلیکونی-کریستالی در سه بخش بازیافتی جداسازی ماژول ها، لایه برداریماژول ها و استفاده مجدد از مواد بازیافتی مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین نقاط قوت و ضعف فناوری های حاضرو چشم انداز توسعه و تحقیقات در هربخش مورد بحث قرار خواهند گرفت.

پنل های خورشیدی سیلیکونی-کریستالی، بازیافت پنل خورشیدی، جداسازی ماژول، لایه برداری ماژول