مجید علی زاده مقدم - ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
نرگس صراف اف - دانشجوی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
حدیث ابدالی - دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه کرمانشاه، ایران
رضا محمدی - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

در این تحقیق، پلی وینیل الکل PNA و دو گونه صمغ کتیرا A.Gossypinus, A.Parrowianus با ویژگی های ساختاری متفاوت در سه نسبت ۳۰:۷۰ و ۱۰:۹۰ و ۰:۱۰۰ ترکیب یافتند که ضمن استفاده از نانوفیبر سلولز با نسبت های ۰ و ۵ درصد، مجموعا ۱۰ نانو فیلم ترکیبی مستقل تولید شد. تیمارها از جهت خواص مکانیکی، میزان حلالیت و نفوذپذیری به بخار آب WVP مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. هر دو گونه صمغ به طور قابل توجهی خواص مکانیکی و رطوبتی فیلم بر پایه PVA را بهبود بخشید و از بین دو گونه مورد استفاده A.Parrowianus به دلیل غالب بودن بخش محلول در ساختار خود، اثر چشمگیرتری داشت. این تغییرات درمورد برخی خواص از جمله WVP در سطح ۳۰ % و در سایر خواص در سطح ۱۰ ٪ صمغ بهبود بیشتری را نشان دادند نانوفیبر سلولز باعث افزایش معنی دار مدول یانگ در اغلب فیلم ها گردید.

پلی وینیل الکل، صمغ کتیرا، نانوفیبرسلولز، نانوسلولز، نانو فیلم ترکیبی