محمد اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
فرزام فتوت - استادیار مهندسی شیمی، گروه محیطزیست، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
اکبر زمانیان - دانشیار مهندسی شیمی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
یحیی زمانی - استادیار مهندسی شیمی، پژوهشکده گاز، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
مهدی رشیدزاده - دانشیار مهندسی شیمی، معاون پردیس پاییندستی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران

به عنوان یکی از رویکردهای امیدوارکننده، هیدروژناسیون ترموکاتالیستی کربن دی اکسید به متانول از طریق کاتالیز ناهمگن توجه زیادی را در دهه های گذشته به خود جلب کرده است . در صنعت ، متانول از واکنش گاز سنتز (مخلوط گازهای هیدروژن و کربن مونواکسید) و کربن دی اکسید با استفاده از کاتالیست های CuO/ZnO/Al۲O۳ تولید می شود. هم رسوبی نیتراتهای Cu/Zn/Al توسط سدیم کربنات، تکنیکی غالب و استاندارد می باشد که برای سنتز صنعتی کاتالیست متانول به کار می رود. این کاتالیست سه تایی به تغییرات جزئی اجزای فلزی و پارامترهای سنتز بسیار حساس می باشد . کاری که در اینجا ارائه شده است ، بررسی اثر دماهای تکلیس (۳۰۰، ۳۵۰ و ۴۰۰ درجه سانتی گراد) و زمان های عمردهی (۲ ، ۷ و ۱۸ ساعت ) بر ساختار و خواص بافتی کاتالیست های CuO/ZnO/Al۲O۳ بوده و این نتیجه حاصل شد که دمای تکلیس ۳۵۰ درجه سانتی گراد و زمان عمردهی ۷ ساعت ، به ترتیب دمای تکلیس و زمان عمردهی بهینه برای سنتز این کاتالیست می باشد.

کاتالیست Cu-Zn-Al ، عمردهی ، تکلیس ، هم رسوبی ، سنتز متانول