فاطمه جواهری - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تربیت معلم

طی چند سال اخیر شاهد هستیم برخی از افرادی که در مقطع کارشناسی ارشد و دکترای جامعه شناسی پذیرفته شده و به تحصیل می پردازند، رشته تحصیلی اولیه آن ها جامعه شناسی نبوده است. کنجکاوی در این  مورد از آن جهت حائز اهمیت است که شناخت ما را نسبت به وضعیت جامعه شناسی ایران و مسایل جاری آن افزایش می دهد. هدف اصلی این مقاله واکاوی برخی از ابعاد این موضوع است. به این منظور نویسنده درصدد پاسخ گویی به پرسش های زیر است: افرادی که رشته قبلی خود را تغییر داده و جامعه شناسی را انتخاب کرده اند از رشته قبلی خود چه ارزیابی دارند؟ این افراد چگونه به جامعه شناسی گرایش پیدا کرده اند و در حال حاضر در ارتباط با جامعه شناسی دارای چه نوع ارزیابی ها و سوی گیری هایی هستند؟ اطلاعات این پژوهش در چارچوب روش پیمایشی، با تکیه بر یک رویکرد اکتشافی و براساس مصاحبه با ۱۲۵ نفر از دانشجویان و دانش آموختگان مقطع کارشناسی ارشد و دکترای جامعه شناسی و پژوهش اجتماعی دانشگاه های دولتی در سال ۱۳۸۷ گردآوری شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد از یک سو ناکارآمد بودن معیارهای تصمیم گیری در هنگام انتخاب رشته تحصیلی اولیه، و ارزیابی انتقادی از رشته قبل، و از طرف دیگر شکل گیری انتظارات مثبت از تحصیل در رشته جامعه شناسی که برخاسته از شرایط ساختاری جامعه ایران و تحولات اجتماعی سیاسی مرتبط با آن است در این فرایند نقش قابل ملاحظه ای داشته است.

رشته تحصیلی, تغییر رشته, گرایش, جامعه شناسی