فاطمه خانی چلکاسری - کارشناسی پیوسته، آموزش راهنمایی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان گیلان

برنامه کارورزی فرصت به تجربه گذاشتن آموخته ها و گفت و گو برای تعدیل، تعمیق تجربیات و توسعه شایستگی های حرفه ای را فراهم می کند. این فرآیند از کارورزی ۱ (مشاهده تاملی) آغاز و به کارورزی ۴ یعنی درس پژوهی در سطح مدرسه و کلاس درس جهت کسب مهارت های یادگیری مادام العمر و قرار گرفتن در چرخه توسعه حرفه ای مداوم، ختم می شود. کارورزی ۳ مبتنی بر کنش پژوهی است؛ به صورتی که دانشجو معلم کارورز توانایی های حرفه ای خود را مورد مطالعه قرار داده و با پی بردن به نقاط ضعف و فاصله آن با هویت حرفه ای به کمک طرح آموزشی، جلسات با استاد مربوطه و... به اصلاح آنها می پردازد و با قرار گرفتن در موقعیت تدریس و کنترل کلاس بدون کمک معلم راهنما به تدریج عمل حرفه ای خود را بهبود می بخشد. اینجانب فاطمه خانی چلکاسری، دانشجوی رشته راهنمایی و مشاوره دانشگاه فرهنگیان گیلان، پردیس بنت الهدی صدر رشت در ترمی که گذشت به عنوان دانشجو معلم کارورز در دبیرستان صدیقه کبری(س) رشت، واحد کارورزی ۳ (کنش پژوهی) را گذراندم.در طول کارورزی ۳ با طرح درس ساختن گرایی و کاربرد آن در آموزش و یادگیری آشنا شده و آموختم که باید برای آموزش بهتر به دانش آموزانم، کتاب ها و منابع بیشتری مطالعه کرده و در کارگاه های بیشتری شرکت کنم. هم چنین دانستم که داشتن طرح و نقشه قبلی برای کلاس درس بسیار حیاتی و مهم است چرا که از اتلاف وقت و انرژی جلوگیری کرده و ذهن معلم را سامان می بخشد. بیش از پیش به اهمیت این موضوع پی بردم که درس جذاب تفکر و سبک زندگی که مهارت های مورد نیاز دانش آموزان را در خود گنجانده است را باید به شیوه ای جذاب همراه با انیمیشن، بازی، نمایش و .... به دانش آموزان ارائه داد. در نهایت آموختم که دانای کل کلاس نیستم،؛ بلکه باید فرایند یادگیری و یاددهی در کلاس درس دو طرفه باشد و از تجربیات دانش آموزان نیز در تدریس استفاده شود و در کنار اینکه یادگیری دانش آموزان را تسهیل می کنم، خود نیز در پی کسب دانش و یادگیری باشم.

کارورزی، تجربه زیسته، کنش پژوهی، طرح درس، طرح درس ساختن گرایی، یادگیری