محمد باقر فرضی - هیات علمی پژوهشگاه بین المللی المصطفی

انقلاب اسلامی ایران، به عنوان یکی از رخدادهای بزرگ قرن بیستم ، نقطه عطف مهمی در تاریخ تحولات سیاسی  اجتماعی معاصر است که تاکنون از ابعاد و زوایای مختلف مورد تحلیل قرار گرفته است. بررسی مبانی قرآنی گفتمان انقلاب اسلامی  و مقایسه آن با گفتمان تمدن  لیبرال غربی، موضوع این پژوهش است. در این مقاله با بهره‎گیری از روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع علمی، تلاش شده است، به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که مبانی قرآنی گفتمان انقلاب اسلامی به چه ترتیب بوده است و چه تفاوتی با گفتمان لیبرالیسم دارد؟ نتایج حاصل از مطالب این پژوهش نشان می‎دهد که گفتمان انقلاب اسلامی، با رویکرد به احیای معنویت و دین‎گرایی  در دنیای مملو از مکاتب مادی، شرایط جدیدی را مبتنی بر مبانی الهی و قرآنی شکل داده است که عبارت اند از: خدامحوری، عقل محوری، ولایت محوری، دین محوری  و نگرش جامع به حیات بشری و سرنوشت او. این گفتمان، ضمن گشودن دریچه ای از قدرت معنویات و باورهای دینی به دنیای معاصر متفاوت از مبانی نظام فکری سیاسی لیبرالیسم که با تفکرات الحادی، خداگریزی و انسان محوری بر جهان استیلا یافته بود، دوره‎ای متفاوت از ادوار گذشته را ترسیم کرد و با تشکیل و تداوم حکومت اسلامی بر پایه معیارهای  فرهنگ دینی و اسلامی، مسلمانان را به آغوش اسلام بازگرداند  و در نتیجه، ارائه مدل بدیل در برابر مدل سیاسی حاکمیت غرب در جوامع اسلامی را ممکن ساخت  و همین امر چالش های جدی  را برای نظام سلطه و فرهنگ لیبرال- دمکراسی غرب  فراهم آورد.

انقلاب اسلامی, توحیدمحوری, دین‎مداری, ولایت‎محوری, عقل‎محوری