زهرا حامدی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد داراب، گروه تاریخ، داراب، ایران.
زهرا علیزاده بیرجندی - استادیار گروه تاریخ دانشگاه بیرجند.

على رغم این که جنگ ها در طول تاریخ، بین دولت ها اتفاق افتاده؛ لیکن بیشترین مخاطرات و لطمات نصیب ملت ها گردیده است. آغاز جنگ جهانى اول و هم چنین جنگ جهانى دوم که از مخوف ترین و پر مخاطره ترین تجربیات بشرى است، از جنسى دیگرند و بسامد وقوعاین دو جنگ جهانگیر در ایران، مسبب بروز مقوله هایى دیگر شد. در هر دو جنگ، ایران جزءدول متخاصم نبود، ضمن این که از هیچ جبهه اى نیز به طور رسمى طرفدارى نکرد و اعلامبى طرفى نمود. با این حال، سرزمین ایران، مورد تاخت وتاز دول درگیر جنگ قرار گرفت و با وارد شدن نیروهاى انگلیسى به خلیج فارس و درنوردیدن بوشهر وکازرون، مناطق مختلففارس و به ویژه شیراز، محل اسکان این نیروها قرارگرفت.گستردگى اسکان نیروهاى بیگانه به مثابه یک مهاجرت بزرگ بودکه پیامدهاى مهمى را در بر داشت. 1 باتوجه به ماهیت وسازوکاراستقرار پلیس جنوبSPR درشیراز، مى توان مهاجرت مذکور را نوعى مهاجرت تهاجمى نامید. از ویژگى هاى تهاجمى بودن این مهاجرت مى توان به شاخصه ى نظامى گرى، اعمال زور و فشاربر مردم عادى و رخ دادن این مهاجرت در بحبوحه ى جنگ جهانى اول اشاره نمود. در حالى که حضور نیروهاى پلیس جنوب، لطمات فراوانى درابعاد اقتصادى و اجتماعى جامعه ى فارس وبه ویژه شیراز وارد آورد، ازآن جا که تاکنون پژوهشى مستقل درباره ى پیامدهاى حضور نیروهاى مذکور انجام نیافته است، این مقاله با این هدف که به ابعاد مختلف پیامدهاى ناشى از حضورنیروهاى پلیس جنوب بپردازد، شکل گرفته است